30 Μαρτίου 2009

Έρευνα

Επηρεασμένη από τα fashion blogs που παρακολουθώ, ήτοι http://fashionarchitect.blogspot.com/, http://chloeinthesky.blogspot.com/, http://streetgeist.com/ σκέφτηκα ότι επιβάλλεται να γίνει post-αφίερωμα στις αμφιέσεις, a.k.a. στολή εργασίας των νέων δικηγόρων εντός και εκτός Ευελπίδων. Αν δείτε κάποια νέα συνάδελφο να κρατάει το κινητό της σαν να έχει πρεσβυωπία και να στοχεύει αμέριμνη προς το άπειρο, ήτοι προς τη δική σας κατεύθυνση, τότε ναί, είστε ένα από τα ακέφαλα μοντέλα μου. Είτε εσείς είτε η τσάντα σας. Till then.. Viva Zara!

24 Μαρτίου 2009

Ζητείται γραφείο

Όχι, η σχέση μου με το γραφείο στο οποίο "υπηρετώ" αυτή την περίοδο παραμένει -παραδόξως- καλή, παρά τα όποια προβλήματα λειτουργικής, κυρίως, φύσεως, ήτοι κάνω ΟΛΕΣ τις εξωτερικές, γιατί αφού έχω βγει για μία, γιατί να μην τις κάνω ΟΛΕΣ!- Σήμερα δε, αφού είχα πάει στην Ευελπίδων και στον Άρειο Πάγο, κλήθηκα, αφού είχα επιστρέψει στο γραφείο να πάω και στο Διοικητικό Πρωτοδικείο-Πανόρμου. Στο δίκαιο αίτημά μου προς τη διοίκηση, ήτοι την γραμματέα-πράκτορα (sic) να επιμεριστούν οι δουλειές και να πάει και η άλλη "συνεργάτιδα" του γραφείου, έλαβα τη λογική απάντηση "σημασία έχει να γίνουν οι δουλειές, όχι ποιος θα τις κάνει" (γέλια και κλάμματα, μαζί).

Σε αναζήτηση λοιπόν γραφείου βρέθηκε πρόσφατα μία φίλη μου.

Ούτε εμείς, ούτε κάποιος γνωστός γνωστού είχε υπόψη του κάποιο γραφείο που να βρίσκεται σε μεταγραφική περίοδο, ήτοι κάποιος να έφυγε σαν κυνηγημένος στα μισά της περιόδου-δικαστικού έτους. Οπότε η φίλη κατέφυγε στην κλασική, πλην επίφοβη, λύση της αγγελίας.

Αξίωμα n.6 Αποφεύγουμε γραφεία που έχουν αγγελίες οι οποίες ξεκινούν ως εξής: ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΣΚΟΥΜΕΝΟΣ-Η/ ΝΕΟΣ-Α ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ..

Είναι προφανές ότι δεν θέλουν νέο δικηγόρο, αλλά ασκούμενο-τα_κάνω_όλα_και_συμφέρω. Ενδέχεται δε το εν λόγω γραφείο να έχει αντιμισθία με κάποια Τράπεζα, εταιρεία κ.λ.π. και να θέλει να στέλνει τον νέο δικηγόρο να κάνει τυπικές παραστάσεις "παρίσταται δια..συζητείται" και να κόβει γραμμάτια στο όνομά του, με αποτέλεσμα και να παίρνετε μηνιαίως 700-800 ευρώ (είπαμε ασκούμενο ψάχνουν, με ταυτότητα δικηγόρου..) και να κινδυνεύετε να ξεπεράσετε το αφορολόγητο.

Τι ακούει κανείς σε μία συνέντευξη και τι πρέπει να αποφύγει.

1) Έλεγχο τίτλων ξέρετε να κάνετε; Μετάφραση: Έχω πολλά συμβόλαια, θα σε στέλνω να διακτινίζεσαι στα κατά τόπους Υποθηκοφυλακεία, ανά την Αττική. (Συμβόλαιο φυσικά ή καλύτερα, την αμοιβή του συμβολαίου ούτε ζωγραφιστή δεν θα τη βλέπετε. Ναί, πολλοί έχουν τέτοιο θράσος που σε στέλνουν να κόβεις την προείσπραξη στο όνομά σου και εισπράττουν εκείνοι, χωρίς φόβο και πάθος).

2) Θέλουμε το πρωί να ξεκινάτε από την Ευελπίδων. Μετάφραση: Θα κάνετε "μίνι"τουρνέ: πορεία μηνύσεων, θα παίρνετε αποφάσεις από το 13, δικογραφίες κ.λ.π.
Γνωστό δικηγορικό γραφείο των Αθηνών παίζει το εξής παιχνίδι: Χωρίζουμε τους ασκούμενους σε δύο ομάδες. Οι ασκούμενοι του Αστικού και οι ασκούμενοι του Ποινικού (φήμες θέλουν τους ασκούμενους του Αστικού να κονταροχτυπιούνται για μια θέση στις τάξεις του Ποινικού). Οι ασκούμενοι του Ποινικού χωρίζονται σε δύο υποομάδες, σε αυτούς που ανήκουν στην ομάδα της Ευελπίδων και σε αυτούς που ανήκουν στην ομάδα του Εφετείου (σαν να λέμε "γραφείο καλεί Ευελπίδων, over."). Από όσο έχω καταλάβει -καθώς όταν μου εξέθετε περιχαρής μία ασκούμενη του εν λόγω γραφείου την πυραμιδοειδή δομή αυτού,απέφυγα οποιαδήποτε ερώτηση έχοντας επικεντρωθεί στο να μην γελάσω,γουρλώσω μάτι,δυσανασχετήσω και ως αποτέλεσμα χαρακτηρισθώ αγενής- η μεταπήδηση από την ομάδα της Ευελπίδων στην ομάδα του Εφετείου, η οποία πρέπει να συντελείται μετά τον πρώτο χρόνο της άσκησης- ισοδυναμεί με "προαγωγή", a.k.a. ένα βήμα πιο κοντά στο ΔΙΚΗΓΟΡΟ.

3) Ξέρετε τυφλό σύστημα; (Μου έχουν κάνει την εν λόγω ερώτηση σε συνέντευξη για την άσκηση) Μετάφραση, η οποία μπορεί να διαπιστωθεί και με απλή επισκόπηση του χώρου: Δεν έχουν γραμματέα!

4) Έχουμε και κάποια αυτόφωρα. Μετάφραση: Έχουμε πολλά αυτόφωρα στα οποία θα πηγαίνεις εσύ, θα ξεροσταλιάζεις και θα παίρνεις τριήμερα και στα οποία φυσικά δεν πρόκειται ποτέ να παρασταθεί.

5) Super S.O.S. Γιατί φύγατε από το γραφείο που κάνατε άσκηση- δουλεύατε πριν; Μετάφραση: Δεν χρειάζεται. Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ είναι φύσει αδιάκριτος και θέλει από την πρώτη στιγμή της ενδεχόμενης συνεργασίας σας να σας φέρει σε δύσκολη θέση. Η απάντηση είναι μία και μοναδική και οφείλετε να την αποστηθίσετε.
Αξίωμα n.7 Ήθελα να δω και κάτι άλλο, καθώς θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς για να εξειδικευτώ και το γραφείο στο οποίο δούλευα είχε πολλά ποινικά, αστικά, εμπορικά, διοικητικά-κατά περίπτωση.
Κανείς δεν θα σας πιστέψει. Δεν σας ενδιαφέρει. Εσείς έχετε δώσει μια αξιοπρεπή απάντηση. Αν θέλετε να γίνετε πιο επιθετικοί και να του κόψετε τον αέρα μπορείτε να απαντήσετε και το εξής, επίσης αξιοπρεπές "Έφυγα γιατί στο γραφείο που κάνει κανείς άσκηση τον αντιμετωπίζουν πάντοτε σαν ασκούμενο".

6) Αμοιβή. Με τι θα ήσασταν ευχαριστημένη-ος; Τι πιστεύετε ότι πρέπει να πάρετε; Πώς αξιολογείτε τον εαυτό σας; Μετάφραση: Καμία. Προσοχή: Μην ζητάτε, ως νέοι δικηγόροι λιγότερα από 1000 ευρώ. (sic). Αν παρ' ελπίδα διαβάζει το blog αυτό νέος επαγγελματίας άλλου κλάδου-ναί, αυτά είναι τα χάλια μας! Στους δικηγόρους τώρα. Το 2005, οπότε και ξεκίνησα να δουλεύω, λίγο-ευτυχώς-πριν πάρω το πτυχίο η αμοιβή για τον νέο δικηγόρο ήταν 700-800 ευρώ. Σήμερα υπάρχουν και γραφεία που δίνουν 1000 για αρχή και φτάνουν μέχρι 1500, μετά τον πρώτο χρόνο συνεργασίας.
Σε συνέντευξη σε δικηγορική εταιρεία, τον Απρίλιο 2008, όταν είχα απαντήσει στην παραπάνω ερώτηση "περί τα 1000 ευρώ", για αρχή δεν έλαβα καμία απάντηση. Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ στράφηκε προς την έτερη συνεντευξιαστή και της είπε "Χ, τι δίνουμε σε αυτή την κατηγορία του δικηγόρου;" , a.k.a. που δεν έχει βγει ακόμη απ' το αυγό. Όταν του απάντησε, 700 ευρώ, γούρλωσα το μάτι-εκεί είπα να μην φανώ ευγενής- του είπα "αδύνατον" και μου απάντησε "άντε, 800, γιατί εδώ υπάρχουν δομές!", η πυραμίδα! Φυσικά αρνήθηκα την ευγενική προσφορά-ελεημοσύνη και συνέχισα το ψάξιμο.
Βασανισμένη φίλη δούλευε σε γραφείο έχοντας συμφωνήσει 600 ευρώ +ποσοστά!

Αξίωμα n.8 Δεν διαπραγματευόμαστε-συμφωνούμε αμοιβή με ποσοστά! Εσκεμμένα παραμένει νεφελώδες το ποια είναι η πάγια αμοιβόμενη εργασία και ποια η κατ' αποκοπή. Καταλήγουμε δε, όλο τον μήνα, να καταδιώκουμε εναλλάξ μία τον πελάτη -προκειμένου να καταβάλει την όποια αμοιβή στον ΔΙΚΗΓΟΡΟ, ποσοστό, του ποσοστού της οποίας θα λάβουμε=ψίχουλα- και μία τον ΔΙΚΗΓΟΡΟ, για να μας δώσει ότι προαιρείται=τίποτα. Εν τέλει, παίρνουμε μόνο το βασικό.

7) Ποτέ δεν εκθειάζουμε τον πρώην εργοδότη-ΔΙΚΗΓΟΡΟ. Δεν πείθουμε. Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ είναι σαν τον γκόμενο. Για να είναι πρώην κάποιο πρόβλημα θα είχε. Το αυτονόητο, δεν θάβουμε τον πρώην ΔΙΚΗΓΟΡΟ, γιατί ο παρών θα γίνει κάποτε πρώην και σκέφτεται τον επερχόμενο διασυρμό τον οποίο προτιμά να αποφύγει.

8) Πείτε μας, ποια είναι η προθεσμία π.χ. της εγκλήσεως; Μετάφραση: Είναι προφανές, έχετε πέσει σε νούμερο! Πιθανώς περί τα 35-40, γιατί κάθε σώφρων μεσήλικας δικηγόρος ξέρει ότι δεν θα αφήσει καμία προθεσμία να χαθεί εξαιτίας σας, οπότε τέτοιου είδους ερωτήσεις είναι καθαρή ματαιοπονία με σκοπό τον εντυπωσιασμό.

Υπάρχουν βέβαια και ανορθόδοξες συνεντεύξεις, στις οποίες ερωτάσαι απίθανα πράγματα όπως "ποιον συγγραφέα, σκηνοθέτη προτιμάς και ΓΙΑΤΙ;", τι εξω-νομικά ενδιαφέροντα έχεις κ.λ.π. Εδώ ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ σκέφτεται, αφού θα την έχω που θα την έχω στο ευρύτερο οπτικό μου πεδίο την μισή ημέρα, ας μην είναι π.χ. σκυλί της νύχτας ή ταγαροφόρα..Κατά τα άλλα αδιαφορεί πλήρως, καθώς θα είστε καθαρά εκτελεστικό όργανο.

Υστερόγραφο: Ποτέ μην πιστέψετε ότι υπάρχει προοπτική "ΜΟΝΙΜΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ".

Το μπι κοντινιουντ..


23 Μαρτίου 2009

Πρωινή Καμπάνα, άλλως, σαν Πρόβατο στη Σφαγή

Τίποτα δεν προμήνυε το φιάσκο που θα ακολουθούσε στη σημερινή δικάσιμο του x Τριμελούς Πλημμελειοδικείο Αθηνών.


Όλα ήταν συμφωνημένα μεταξύ του ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ- εργοδότη και του αντιδίκου. Ανάκληση εγκλήσεως αυτός, αποδοχή εγώ. over. Είχα κάνει και μια γενική επισκόπηση της δικογραφίας, είχα καθησυχάσει τον πελάτη και είχα πάει να περάσω ένα υπέροχο σαββατοκύριακο, έχοντας πάρει από όλη τη δικογραφία ΜΟΝΟ την εξουσιοδότηση για την αποδοχή της ανάκλησης, η οποία ανέφερε, για καθαρά τυπικούς λόγους-για την πληρότητα του κειμένου (bla,bla,bla)-ότι σε περίπτωση εκδίκασης θα τον εκπροσωπούσα.

Έτσι, η εξουσιοδότησή μου και εγώ, κατόπιν συνεννοήσεως πάντα με τον συνάδελφο, εμφανισθήκαμε στο ακροατήριο, στις 8:50, προκειμένου να κάνουμε εγκαίρως τη διαδικασία της αναγνώρισης (σ.σ. Ναί, ναί αυτή είμαι με την μαύρη τσάντα. Είστε ο κύριος με τη γκρι καμπαρντίνα, υπονοώντας είστε ο κύριος με τη γκρι καμπαρντίνα και τις νιφάδες πιτυρίδας; Ή είστε η κυρία με το κόκκινο παλτό; Εννοώντας είστε η λατέρνα με το peep toe-στο δικαστήριο-, το κόκκινο παλτό-και το μικρόφωνο στην τσάντα-;) και να οργανωθούμε προκειμένου να προτάξουμε το αίτημά μας.
Το παραδέχομαι, επέλεξα να αγνοήσω -αυτό που ακούστηκε σαν προειδοποίηση όταν τον πήρα τηλέφωνο για να τον αναζητήσω. "Θα είναι και ένας μάρτυρας", μου είπε. Τι να τον κάνει τον μάρτυρα σε ανάκληση; Θα έχει καμιά λιπομαρτυρία από προηγούμενη δικάσιμο, σκέφτηκα και γρήγορα καθησυχάσθηκα.
9:00, το Δικαστήριο δεν έχει ανέβει, ο αντίδικος δεν έχει έρθει, ακόμη.
9:05 το Δικαστήριο δεν έχει ανέβει, ο αντίδικος ήρθε.
Αναγνωριζόμαστε, δουλεύει σε ένα γραφείο που είναι "συνεργάτης" και ένας συμφοιτητής μου, μου λέει γρήγορα τα νέα του συμφοιτητή, κάνει σύντομη αναδρομή της υπόθεσης, ότι την είχε από ασκούμενος και τώρα είναι παρ' Εφέταις, πόσα έχει περάσει ο πελάτης του, ότι έχει γνωρίσει και τον δικό μας πελάτη-καλό παιδί,λέει-, πόσο εκτιμάει το ΔΙΚΗΓΟΡΟ που δουλεύω-κλασική ατάκα αποσυντονισμού, ότι μετά έχει ένα Εφετείο και βιάζεται, εγώ σκέφτομαι ήδη το γράψιμο που έχω στο γραφείο. Στο σημείο αυτό και ενώ βαθμηδόν ο συνάδελφος με έχει χαλαρώσει εντελώς ανεβαίνει και η σύνθεση. Εγώ θεωρώ ήδη τον μάρτυρα διακοσμητικό και έχω εξισώσει τη διαδικασία με αυτή της συναινετικής αναβολής. Έχουμε το 2, το 1 ερημοδικάζεται.
Dead sheep walking (εγώ). Ξεκινάμε το ποίημα, δεκτή η δια πληρεξουσίου παράσταση, δεκτή η ανάκληση για τη συκοφαντική δυσφήμηση, δεκτή και η αποδοχή. Δικάζουμε τα υπόλοιπα τώρα, λέει η Πρόεδρος. Ποια υπόλοιπα, αναρωτιέμαι (;), το εκδηλώνω με ελαφρύ γούρλωμα ματιού. Την ψευδορκία και την ψευδή καταμήνυση-εκ μέρους του πελάτημου- μου ψιθυρίζει ο αντίδικος- τρελή ερμηνεία-.
Στο θέατρο του παραλόγου, στο οποίο δήλωσα ότι παριστάμην επί της ουσίας μόνο για την ανάκληση, ο μάρτυρας του αντιδίκου, ο οποίος φυσικά δεν βρισκόταν για τη λιπομαρτυρία του, αλλά για να εξεταστεί κατέθεσε ότι ναί, ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι αυτά για τα οποία εγκαλούσε τον πολιτικώς ενάγοντα, στην παρούσα δίκη, ήταν αναληθή. Παρά την πρόταση του Εισαγγελέα για την απαλλαγή του πελάτη μου, η Πρόεδρος έριξε 5+5 μήνες=7, στα "νομικά", με αναστέλλουσα δύναμη, στην έφεση..
Αξίωμα n.5 Ο αντίδικος, εξ ορισμού, έχει πάντοτε αντικρουόμενα συμφέροντα με τα αυτά του πελάτη μας. Οφείλουμε πάντοτε να αντιμετωπίζουμε το δικηγόρο του αντιδίκου με περίσκεψη, αν όχι με καχυποψία. Θεωρεί ότι στο πρόσωπο του νέου δικηγόρου βρίσκει την αχίλλειο πτέρνα του ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ,-ναί, δεν τον ενδιαφέρει να εκθέσει εσάς, είστε πολύ μικρός για εκείνον. Εντούτοις, ελλοχεύει ο κίνδυνος προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του, αφού βρεθήκατε στο διάβα του- προς τη δόξα- στο διά ταύτα, να εκτεθείτε εσείς-ποικιλοτρόπως..
Προσοχή: Δεν θα σώσετε τον ΔΙΚΗΓΟΡΟ, ούτε εκείνος εσάς-στην πρώτη ευκαιρία άλλωστε εσάς θα βρίσει-ενώπιον του πελάτη- παρουσία σας, κατά προτίμηση, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Σκοπός του παιχνιδιού είναι, χωρίς να εκθέσετε εμφανώς τον εργοδότη-ΔΙΚΗΓΟΡΟ, για να μην σχολιαστείτε στους δικηγορικούς κύκλους τόσο ως γραφείο όσο και ατομικώς να αποφύγετε τις παγίδες. Ακουλουθείστε πιστά τις οδηγίες και αποφύγετε κινήσεις- "πρωτοβουλίες" μου τις έλεγε ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ που έκανα άσκηση, που μπορεί να σας εκθέσουν.
Σήμερα την πάτησα σαν ασκούμενη πρώτης εβδομάδας. Άλλη φορά θα είναι η σειρά του. Η Ευελπίδων είναι μικρή.

14 Μαρτίου 2009

Καφές, vol.2

Η ζωή τα έφερε και έκανα την άσκηση, το πρώτο μισό της, με μία φίλη μου. Φίλη κανονική, με την οποία γνωριστήκαμε στο φροντιστήριο τον καιρό που αμφότερες προσπαθούσαμε να πιάσουμε τον υψηλό "Στόχο" της Νομικής και όχι "φίλη"-συνάδελφο.
Η φίλη λοιπόν αυτή, φιλότιμο και εργατικό κορίτσι, είχε την ατυχή έμπνευση να τιμωρήσει κατ' ουσίαν τον εαυτό της και να ξεκινήσει να εργάζεται πριν τη λήψη του πτυχίου της, a.k.a. πριν να αρχίζει να μετράει ο χρόνος καταναγκαστικής εργασίας, ως χρόνος άσκησης! Την τραγική ιστορία αυτού του κοριτσιού-πλην όμως με happy end- θα παραθέσω σε επόμενο post.
Αξίωμα n.4 Δεν ξεκινάμε ΠΟΤΕ να δουλεύουμε σε γραφείο (δικηγορικό) πριν την απόκτηση του πτυχίου. Ει δυνατόν δεν έχουμε οιαδήποτε συναναστροφή με ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ, προς αποφυγή απογοητεύσεων.
Η εργασιακή εμπειρία της φίλης και η συναναστροφή της με ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ, ένα ολόκληρο χρόνο πριν τη δική μου πρώτη επαφή με τον κλάδο την είχε κάνει, δικαίως, πιο έμπειρη- υποψιασμένη και πιο ευέλικτη από εμένα που είμαι (ήμουν) και φύσει πιο ενθουσιώδης (χάπατο).
Στην άσκηση, λόγω υπερβάλοντος ζήλου (όταν υπήρχε ακόμη κάποιος σεβασμός απέναντι στον ΔΙΚΗΓΟΡΟ-εργοδότη), έλλειψης χρόνου λόγω εκτέλεσης εργασιών courrier, γλάστρας, υπεύθυνης δημοσίων σχέσεων, a.k.a. εξομολόγου του πελάτη κ.λ.π. 9 π.μ.-3 μ.μ, λόγω φόβου μην συλληφθούμε επ' αυτοφώρω δεν πηγαίναμε για καφέ εν ώρα εργασίας (κοροϊδα!).
Μία μέρα λοιπόν, ένεκα του εξαιρετικού συγχρονισμού και της δίκαιης κατανομής των εργασιών με την φίλη-συνασκούμενη αποφασίσαμε ότι μπορούσαμε να διαθέσουμε 30' λεπτά να πιούμε έναν καφέ. Φευ, δεν προτιμήσαμε όμως μία εκ των καφετεριών γύρω από την Ευελπίδων αλλά εσφαλμένα εικάσαμε ότι θα ήταν πιο ασφαλές να πάμε κάπου κοντά στο γραφείο τόσο για να μπορούμε να διακτινιστούμε άμεσα σε αυτό αν μας αναζητούσαν όσο και για να αποφύγουμε τα δικηγορικά βλέμματα των καλοθελητών-σπιούνων.
Αποτέλεσμα ήταν να καταλήξουμε σε καφετέρια, εξαιρετική κατά τα άλλα, ευρισκόμενη όμως στη συμβολή των οδών Ζωοδόχου Πηγής και Ναυαρίνου, από όπου και διέρχονται ΟΛΑ τα ταξί με τους δικηγόρους προς Κολωνάκι! Δεν συλληφθήκαμε μεν, μάθαμε να το αποφεύγουμε δε.
P.S. Ξεψαρώστε. Τη σήμερον, ο ασκούμενος είναι είδος υπό εξαφάνιση και κατά συνέπεια, έχει δύναμη (λέμε τώρα).
Η ιστορία δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ευρύ κοινό είναι όμως tribute στη φίλη-συνάδελφο.
Στέι τιούντ (αντιγραφή από έτερο blog).

11 Μαρτίου 2009

Καφές

Οι δικηγόροι είναι όντα κοινωνικά, ως επί το πλείστον. Ο μέσος δικηγόρος, της "μάχιμης" δικηγορίας (γέλια) πίνει 2-3 καφέδες ημερησίως, εκτός γραφείου.

Καφές n.1. Ευελπίδων, ώρα 8:30.
Αμφιθεατρικά, απέναντι από τα δικαστήρια της Ευελπίδων βρίσκονται 8-10 καφετέριες. Ανάλογα με την ηλικία του αφεντικού σας, το status του εκάστοτε πελάτη δίνετε ραντεβού σε μία εξ αυτών είτε, στην καλύτερη περίπτωση, για να προετοιμάσετε κάποιο μάρτυρα, είτε στη χειρότερη, για να ομορφύνετε το τραπέζι, με την παρουσία σας (βουβό πρόσωπο, το οποίο ανά διαστήματα νεύει ή γράφει τα στοιχεία του μάρτυρα). Ο καφές n.1 διαρκεί ελάχιστα, καθώς εντός δεκαλέπτου έχετε ήδη περάσει απέναντι, στο ακροατήριο, προκειμένου να παρακολουθήσετε το πινάκιο, σέρνοντας μαζί και τον τρεμάμενο σαν ψάρι κατηγορούμενο, ο οποίος σας ακολουθεί σαν υπνωτισμένος. Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ συνεχίζει να απολαμβάνει τον καφέ του μέχρι το δουλικό (εσείς) να τον πάρει τηλέφωνο, δύο νούμερα πριν τη δική σας υπόθεση- ποτέ νωρίτερα, ποτέ αργότερα- και να έρθει να δικάσει.
Καφές n.2. Ευελπίδων, ώρα 10:30.
Αν είναι μέρα στην οποία έχετε δικαστήριο, εφόσον βλέπετε ότι έχει ξεκινήσει να δικάζεται προηγούμενη υπόθεση μαμούθ, με 2+ κατηγορουμένους, 40 μάρτυρες κ.λ.π. εξακολουθείτε να έχετε παρκαρισμένο τον ΔΙΚΗΓΟΡΟ στην πρώτη καφετέρια, παρατάτε τον πελάτη στο ακροατήριο -με ρητή εντολή αν γίνει το οτιδήποτε π.χ. αναβάλει ξαφνικά τη δικαζόμενη υπόθεση, προχωρήσουν τα νούμερα κ.λ.π. να σας πάρει τηλέφωνο πάραυτα- λέγοντάς του ότι έχετε να κάνετε κάποιες άλλες δουλείες σε άλλα κτήρια και ότι θα τον αφήσετε λιγάκι (μπλα..μπλα..μπλα). Ευθύς αμέσως τηλεφωνείτε φίλο-η με τον/την οποίο-α έχετε αποβραδύς συνεννοηθεί ότι θα είστε και οι δύο Ευελπίδων το επόμενο πρωί και πάτε για καφέ σε καφετέρια αντιδιαμετρικά τοποθετημένη από αυτή στην οποία βρίσκεται ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ. Γρήγορη λύση αποτελεί και "Ο Γρηγόρης" απέναντι από την επάνω είσοδο, οπού και να "συλληφθείτε" από τον ΔΙΚΗΓΟΡΟ ή άλλο συνάδελφο, συνεργάτη του γραφείου_καλοθελητή_σπιούνο μπορείτε πάντοτε να πείτε ότι πεταχτήκατε για τουαλέτα ή έναν καφέ στο χέρι.
Τον καλύτερο capuccino φτιάχνει ο "Σάκκουλας", καφετέρια-βιβλιοπωλείο των ομώνυμων εκδόσεων με άψογο service, πλην όμως είναι η n.1 καφετέρια στην οποία μπορείτε να έχετε το κακό συναπάντημα, με τον ΔΙΚΗΓΟΡΟ, καθώς προτιμάται από μεγαλο-δικηγόρους, από guru, οι οποίοι αρέσκονται να πίνουν καφέ δίπλα στα βιβλία τους, από ανερχόμενους συναδέλφους καθώς και από "συνεργάτες" των προαναφερθέντων κατηγοριών. Προσφέρεται και για celebrity spotting. Celebrity όχι του κλάδου, γενικώς, με την τηλεοπτική έννοια του όρου. Το άψογο service έγκειται α) τόσο στην ταχύτητα διεκπεραίωσης των παραγγελιών -καταννοείται η ανάγκη του νέου δικηγόρου να πιεί τον καφέ του γρήγορα ή να τον πάρει πακέτο 3' μετά την παραγγελία, όσο β) και στη διακριτικότητα της Κορίνας, σερβιτόρου, η οποία δίνει οσκαρική ερμηνεία μπροστά στον ΔΙΚΗΓΟΡΟ-εργοδότη, παριστάνοντας ότι σας βλέπει για πρώτη φορά, ενώ εσείς πηγαίνετε σχεδόν καθημερινά..
Α, το επιχείρημα "μπήκα να ψάξω ένα βιβλίο", αν "συλληφθείτε" δεν θα πείσει..
Στο ίδιο ύφος (ατάκα που χρησιμοποιείται συχνά σε "οδηγούς πόλεων") είναι και το "The Lawyer" το οποίο είναι άφιξη του φετινού δικαστικού έτους, με εξαιρετικό φυσικό χυμό, ανάμεικτο και τοστ τυρί-γαλοπούλα-ντομάτα.
Το all time classic "Δελληγιάννης", στο οποίο καταλύουν δικηγόροι όλων των κατηγοριών και που στο "διάλλειμα αναψυχής, 12:00-13:00" γίνεται το αδιαχώρητο σίγουρα έχετε πανηγυρίσει τον Σεπτέμβριο του 2006 νίκες της εθνικής ομάδας basket, καθώς διαθέτει και τηλεόραση.
Το γειτονικό "Justice", το οποίο προτιμάται κυριώς από την κατηγορία "νέος δικηγόρος", ο οποίος θέλει να πιει τον καφέ του μακρυά από το άγρυπνο μάτι του εργοδότη του και έχοντας εντός οπτικού του πεδίου έτερους ομοτίμους του. Καλό capuccino, φρέσκες μπαγκέτες!
Τα λοιπά, προσφέρονται ιδιαιτέρως για πελάτες, όπου συχνά παρατηρείται το φαινόμενο "τραπέζι γάμου", ήτοι καμιά δεκαριά ασφαλισμένοι, εργαζόμενοι κ.λ.π. κατηγορία ομαδική αγωγή, περιμένοντας να τους ειδοποιήσει ο ασκούμενος από το ακροατήριο όταν πλησιάσει το πινάκιο..
Tip: Σε περίπτωση που έχετε δικαστήριο σε ημέρα με προγραμματισμένη στάση εργασίας, απεργία γραμματέων, δικαστικών υπαλλήλων κ.λ.π. καλό είναι να έχετε ακροβολίσει κάποιον μάρτυρα-πελάτη σε μία εκ των ανωτέρω αναφερθεισών καφετεριών, καθώς στις 9:10, οπότε και θα έχετε διαπιστώσει ότι το δικαστήριό σας θα καθυστερήσει, να μην κάνετε τον περιφερόμενο θίασο (εσείς, ο κατηγορούμενος-εμφανώς ανανεωμένος μετά την πίστωση χρόνου-και οι μάρτυρές σας) και να πιείτε τον καφέ σας καθήμενοι και να μη χρειαστεί να καταλήξετε στα κυλικεία της Ευελπίδων, εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες.
Αν πάλι είστε στο Εφετείο η επιλογή είναι μία, αν θέλετε να καθίσετε, εντός. Το κυλικείο, διαστάσεων γηπέδου στο δεύτερο όροφο. Για ξεροψημένο τοστ, στο κυλικείο του τετάρτου ορόφου. Απέναντι από το Εφετείο, αν έχετε περισσότερο χρόνο, λίγο πιο πάνω είναι το "Les Avocats". Εξαιρετικό capuccino και μπαγκέτα γίγας!
Καφές n.3. Κολωνάκι, ώρα μεσημεριανή.
Αναλόγως με την τοποθεσία του γραφείου, σε κάποια γειτονική καφετέρια. Δημοφιλές το Big Apple, της Σκουφά, όπου παρελαύνουν κυρίως μοντελοειδείς δικηγόροι και των δύο φύλων καθώς και τα παραρτήματα αυτών, ήτοι κατηγορία "θέλω απεγνωσμένα να γνωριστούμε στα πλαίσια κοινής παρέας πάντοτε, για να κρατάμε και τα προσχήματα". Εκτός αυτών βλέπεις και δικηγόρους 35-45, οι οποίοι θέλουν να ενημερωθούν για τις νέες αφίξεις στον κλάδο και να γοητεύσουν το στόχο τους με το έκτόπισμα των νομικών τους γνώσεων (λέμε τώρα)...
Δημοφιλές και το "Εν Δελφοίς", στη Δελφών, με την καλύτερη μπαγκέτα της πόλης, αυτή του κ. Κάστρο-ζητείστε την με την υπογραφή του δημιουργού και θα τύχετε ιδιαιέτρης περιποίησης αλλά και με εξαιρετικό capuccino.
Άλλη φυλή, μεγαλύτερης ηλικίας, αυτή που πίνει τον καφέ της στη Βαλαωρίτου, στο Brazilian και στο Jimmy's.
Παλιότερα καφέ έπιναν οι δικηγόροι και στις "45 Στροφές" Καψάλη και Ηροδότου. Τώρα, αυτοί που αγαπούσαν πολύ το spot, συνεχίζουν να πίνουν στο "Costa coffee".
Η κορωνίδα όλων, το Da Capo. "Kαταξίωση", για πολλούς συναδέλφους αποτελεί η άμεση τοποθέτησή τους από τους σερβιτόρους σε τραπέζι, ακόμη και σε ώρες αιχμής, Παρασκευή μεσημέρι. Καλύτερα όλων, τα οποία είναι πάντοτε "πιασμένα" με κλειδιά και εφημερίδες, τα δύο μπροστινά, απέναντι από την είσοδο. Απόδειξη ότι έχετε πιεί πολλούς καφέδες εκεί είναι η προσφώνησή σας, από την κυρία στο ταμείο-το μεσημέρι, ως "χρυσό μου" και το panettone που δίνουν δώρο τα Χριστούγεννα, σε λίγους. Πολλά δικαστήρια μετά και πολλά τηλεοπτικά παράθυρα αργότερα, μπορεί και να σας σερβίρουν τον καφέ... Σημείωση: Αυτοί που πίνουν καφέ στο Big Apple, όταν μεγαλώσουν θέλουν να ανέβουν στην Πλατεία.
Ο καφές για τον δικηγόρο όλων των ηλικιών είναι αγαπημένη δραστηριότητα.

09 Μαρτίου 2009

Ποιανού είσαι εσύ;

Το ερώτημα στο οποίο έχουμε απαντήσει ν φορές στους διαφόρους, ηλικιωμένους και μη, συγχωριανούς των γονέων μας, κατά τη διάρκεια των διακοπών του Δεκαπενταυγούστου, από την νηπιακή ηλικία μέχρι τα πρώιμα εφηβικά μας χρόνια (στο μεταξύ η αναπτυξή μας δεν αποτελεί πλέον αξιοθέατο και νέα "θύματα", μικρότερης ηλικίας έρχονται να ικανοποιήσουν την αγάπη της τοπικής κοινωνίας του χωριού για το ευγενές σπορ του κουτσομπολιού) βρίσκει τη θέση του και στη δικηγορική πραγματικότητα.

Στα "νομικά", αυτή την -κατά πολλούς δικηγόρους-εργοδότες- ξένη γλώσσα, η φράση, απευθυνόμενη κυρίως προς νέους δικηγόρους, "ποιανού είσαι εσύ" αποδίδεται με τις φράσεις "Σε ποιο γραφείο δουλεύεις;" και "Με ποιον είσαι;" (εννοώντας φυσικά σε ποιον δικηγόρο δουλεύεις και μη υποννοώντας με ποιον δικηγόρο συνευρίσκεσαι ερωτικά, αν και σε πολλές περιπτώσεις τα ανωτέρω ταυτίζονται).

Αξίωμα n.3 Ο ερωτηθείς, νέος ή ασκούμενος δικηγόρος, ΟΦΕΙΛΕΙ στο σημείο αυτό να δείξει στον έμπειρο συνεντευξιαστή-ανακριτή, συνάδελφό του, τον ΔΕΟΝΤΑ μεν, ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΟ δε, ενθουσιασμό του για την τιμή που του περιποιείται να "μαθητεύει", να εργάζεται,(εν τοις πράγμασι, ενίοτε να υπηρετεί) αυτό το φωτισμένο μυαλό της ποινικής ή εμπορικής ή αστικής ή ΟΛΑ τα παραπάνω δικηγορίας!

Προσοχή: Η επιτυχία του να πείσεις το κοινό σου εξαρτάται από το σε ποιον απευθύνεστε!

1) Αν απευθύνεστε σε "φίλο", γνωστό, σε δικηγόρο τον οποίο εσείς αναγνωρίζετε ως star του κλάδου, σε δικηγόρο που πιθανολογείτε λόγω ηλικίας, αντικειμένου ενασχόλησης κ.λ.π. ότι μπορεί να γνωρίζει το δικηγόρο-εργοδότη σας, απαντήστε με "γνήσιο" ενθουσιασμό, εκθέστε συνοπτικά-για να έχετε κάποιες πιθανότητες να εξαπατηθεί ο συνομιλητής-δικηγόρος και να πιστέψει ότι όντως "ισχύουν" τα λεγόμενά σας- τα προτερήματα του γραφείου, το ευχάριστο κλίμα συνεργασίας, a.k.a. ωραία ατμόσφαιρα (sic), το εύρος των νομικών γνώσεων του δικηγόρου-εργοδότη και φυσικά την πλειάδα υποθέσεων με τις οποίες ασχολείται το γραφείο..Ενδεικτικά αναφέρατε δύο-τρεις εξ αυτών, οι οποίες ενδεχομένως απασχολούν ή απασχόλησαν το πανελλήνιο..Στο σημείο αυτό, τα μικρά τσιμπιματάκια ζήλιας που θα νιώσει ο συνομιλητής σας-αν είναι ίδιου ή μικρότερου βεληνεκούς και αναγνώρισης στον δικηγορικό κόσμο με αυτό του δικηγόρου-εργοδότη-θα τον αποσυντονίσουν από την ανακριτική διαδικασία και θα ξεχάσει ότι ο αρχικός σκοπός του ήταν η παγίδευσή σας, προκειμένου να σας ξεφύγει ψήγμα παραπόνου, το οποίο αυτός αριστοτεχνικά θα διόγκωνε και εν συνεχεία θα παρέδιδε στους δικηγορικούς κύκλους...
Τον έχετε αποσυντονίσει και ξέχασε τι συμπέρασμα έβγαλε. Απλά συγχύστηκε.

2) Αν απευθύνεστε σε κάποιο ιερό τέρας του επαγγέλματος, από αυτούς που είναι πάνω απ'το φθόνο κ.λ.π. κ.λ.π., ή σε κάποιον πανελλαδικά αναγνωρισμένο και αναγνωρίσιμο, ο οποίος όμως απαραιτήτως να είναι μεγαλύτερης ηλικίας από τον δικηγόρο-εργοδότη η συζήτηση θα περιοριστεί στο "πού έισαι;" και στο "α, πολύ ωραία. Πολύ καλό παιδί ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ, θα μάθεις πολλά δίπλα του,....,.....,ξέρει πολλά νομικά,....,να μου τον φιλήσεις!!!". Αυτός θα αρκεστεί σε αυτά, γιατί ξέρει την αλήθεια, και έχει κάνει και εκείνος τα ίδια. Α, και φεύγοντας, αν κρίνει ότι έχετε μπλέξει άσχημα και έχει ψήγματα ανθρωπιάς, θα σας ρίξει ενδεχομένως και συγκαταβατικό βλέμμα "καλό κουράγιο"...
Δεν έχετε καμία ελπίδα. Σας έχει καταλάβει και μόνο από την απόγνωση στο βλέμμα. Ενδεχομένως και από την χειραψία.

3) Αν απευθύνεστε στην κατηγορία 30-35. Προσοχή. This is the twilight zone.. Είναι μόλις κάποια χρόνια μεγαλύτεροι, ενδεχομένως και συνομήλικοι.
α)Μπορεί να είναι οι γιοι του μπαμπά τους, δηλαδή αφεντικά από την πρώτη μέρα της άσκησης (=δεν έχουν κάνει "πραγματική άσκηση"), β) μπορεί να είναι στην ίδια ακριβώς κατάσταση με εσάς, ήτοι "έχω αφήσει "τυπικά" πίσω μου την άσκηση", γ) μπορεί να μην έχουν κάνει καθόλου άσκηση-και πολύ καλά έχουν κάνει- λόγω στρατού, μεταπτυχιακού ή χωρίς λόγο.., welcome, και να είναι εντελώς καινούριοι στο terain της Ευελπίδων, δ) μπορεί να έχουν μπει στην Νομική με κατατακτήριες και να κάνουν ακόμη άσκηση, ε) μπορεί να είναι αυτοί που έκαναν μεν άσκηση, στην light ως επί το πλείστον εκδοχή της (γιατί οι άλλοι λέμε "πόσο χειρότερα μπορεί να είναι το να είσαι νέος δικηγόρος;" και συνεχίζουμε...), και να έχουν αποφασίσει να αφήσουν πίσω, πριν προλάβουν να τη βρουν μπροστά τους τη δικηγορία και να διαβάζουν-24/7-για Δικαστικό, ΝΣΚ, Συμβολαιογραφία (αναλυτικά, για την κατηγορία 30-35, σε επόμενα post).
Η κατηγορία απαιτεί ειδικό χειρισμό γιατί ο καθένας έχει βιώσει την άσκηση και τα πρώτα χρόνια δικηγορίας με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Σειρά (γιακ!) του φίλου μου, συνάδελφός μας, έλεγε : "τι να φοβηθώ τον στρατό; έχω κάνει άσκηση εγώ!". Σε κάθε περίπτωση, οι έχοντες εμπειρία από "στρατιωτική άσκηση" αναγνωρίζονται μεταξύ τους..
Ακόμη κι αν δεν έχεις ξεροσταλιάσει με τον άλλον στα ακροατήρια περιμένοντας το πινάκιό σας, ακόμη κι αν δεν "έχουν συνεργαστεί τα γραφεία σας, σε κάποια μεγάλη υπόθεση (sic) ", αναγνωρίζεστε από την φράση "μυστικό κωδικό":
-Και από το γραφείο που έκανες άσκηση, γιατί έφυγες; (που σπάνια το ρωτάς, κυρίως γιατί φοβάσαι το τι θα ακούσεις)
- Ε,να..ασχολείτο μόνο με ποινικό, αστικό, εμπορικό -ό,τι θέλετε, κατά περίσταση- και ήθελα να δω και κάτι άλλο, για να μην εξειδικευτώ από τόσο νωρίς. Ατάκα η οποία ακούγεται πολύ και σε συνεντεύξεις..
Εκεί, με μία φράση ο άλλος, αν είναι παθών, τα έχει καταλάβει όλα, νεύει συγκαταβατικά και φροντίζει να αποφύγει το εν λόγω γραφείο, ενημερώνοντας και τους φίλους του, σχετικά.
Όσον αφορά το παρόν γραφείο, εμφανίζεσαι πάντοτε ευχαριστημένος, φροντίζοντας να υπερτονίσεις ένα τουλάχιστον μειονέκτημά του είτε αναφορικά με τον ΔΙΚΗΓΟΡΟ εργοδότη είτε αναφορικά με το ωράριο, είτε με την αμοιβή.. Και πάλι, ο άλλος ξέρει ότι είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό. Προσοχή: Κανένα παράπονο, εγείρει υποψίες!
4) Αν απευθύνεστε σε ασκούμενο: Δεν λέτε τίποτα, ειδικά αν δουλεύετε στο ίδιο γραφείο, γιατί είναι σε ευαίσθητη ψυχολογική κατάσταση και ενδεχομένως-σίγουρα- να περνάνε πολύ χειρότερα (ξέρω ένα γραφείο στο οποίο οι ασκούμενες ήταν αρχόντισσες και η νέα δικήγόρος ήταν ασκούμενη στη θέση της ασκούμενης!) και ελλοχεύει κίνδυνος προπηλακισμού, ΣΑΣ.
Πείθονται για το οτιδήποτε. Οποιοδήποτε άλλο γραφείο, εκτός από αυτό που δουλεύουν εκείνοι, είναι πάντα καλύτερο! Για τα μάτια του κόσμου φυσικά και εκείνοι είναι ενθουσιασμένοι με το δικό τους!
5) Αν απευθύνεστε σε "μη νομικό", μπορείτε να εκφραστείτε όπως θέλετε γιατί πιθανότατα δεν θα καταλάβουν, εκτός αν είναι στενότατοι φίλοι σας και έχουν ζήσει την άσκηση μέρα με την ημέρα, σαν να είναι εκεί. Σε αυτούς μπορείτε να πείτε Ο,ΤΙ δεν μπορείτε να πείτε στις παραπάνω κατηγορίες. Αυτοί ενδεχομένως να σας κατηγορήσουν για υπερβολή.
Το "ποιανού είσαι εσύ;" ελπίζουμε ΟΛΟΙ μας ότι θα αντικατασταθεί σύντομα από το "Έχω δικό μου γραφείο, είμαι στην τάδε αργομισθία: υπουργείο, τράπεζα, δημόσια υπηρεσία, είμαι δικαστικός, πάρεδρος, συμβολαιογράφος, μητέρα (αποκλείοντας όλα τα παραπάνω)".
Εγώ, ελπίζω να τη βολέψω. (Από το βιβλίο του Μαρτσέλο Ντ' Όρτα)

06 Μαρτίου 2009

Παρασκευή-Παρασκευή

ή, Πώς να δραπετεύσετε από το γραφείο σας πριν πέσει ο ήλιος!

Τα μεσημέρια, μετά το δικαστήριο, και δη της Παρασκευής και δη αυτά του Μαρτίου-Οκτωβρίου οι δικηγόροι των Αθηνών κατακλύζουν τις καφετέριες της οδού Σκουφά, από το ύψος της Ασκληπιού μέχρι την Πλατεία (Φιλικής Εταιρείας).

Ανεβαίνοντας την Σκουφά πρέπει, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να στρέφουμε το βλέμμα μας προς τα πίσω γιατί πάντοτε ελλοχεύει ο κίνδυνος να έχει πεταχτεί συνάδελφος από κάποια καφετέρια-εστιατόριο-γραφείο κ.λ.π. της οδού, να μας ακολουθεί παρά πόδας, και να ακούσει το καυστικό μας σχόλιο για έτερο συνάδελφο, πιθανώς διερχόμενο από το απέναντι πεζοδρόμιο, οπότε να είναι σε θέση να ταυτοποιήσει σχόλιο-πρόσωπο και να οδηγηθούμε στον εξευτελισμό..
Μην γελαστείτε! Ο λαθρακουστής συνάδελφος δεν θα κρατήσει το σχόλιο για τον εαυτό του! Θα το αναμεταδώσει σε άλλους, μη παραλείποντας να σας αποδώσει το copyright και τα εύσημα του σχολίου..

Η Παρασκευή, για τον νέο δικηγόρο ο οποίος έχει την ατυχία να απασχολείται σε γραφείο με κατ' επίφαση "σπαστό" ωράριο, το οποίο επί της ουσίας για πολλούς ισοδυναμεί με συνεχόμενο δωδεκάωρο, δημιουργεί ελπίδες, φρούδες.
α) ότι ο εργοδότης-δικηγόρος θα θέλει να πάει τριήμερο στο εξοχικό του με τη γυναίκα και τα παιδιά του, τη γκόμενά του ή ό,τι άλλο διαθέτει κατά περίπτωση,
β) ότι θα έχει βαρεθεί να σας βλέπει όλη την εβδομάδα εσάς, τους πελάτες και τη γραμματέα του, οπότε θα θέλει να "δουλέψει από το σπίτι", a.k.a. θα κάνει οτιδήποτε άλλο,
γ) ότι τέλος πάντων θα σκεφτεί το κάρμα του, που έχει επιβαρυνθεί αρκετά για μιά εβδομάδα από το vodoo που του έχετε κάνει και θα σας αφήσει στην ησυχία σας.

Η ελπίδα ανατέλει την ώρα που ξεκινάτε το πρωί να πάτε στο γραφείο, μεσουρανεί τη στιγμή που βλέπετε τον εργοδότη να αποχωρεί νωρίτερα από το συνηθισμένο, για μεσημέρι, για γειτονική καφετέρια και τον ακούτε να κανονίζει κάποια άλλη δραστηριότητα για βραδινή ώρα κατά την οποία συνήθως το γραφείο λειτουργεί (2 πολύ καλά σημάδια ότι δεν σκοπεύει να επιστρέψει, γενικώς, στο γραφείο..).

Ο εργοδότης, είτε πρόκειται να λείψει για σαββατοκύριακο, είτε για να πάει μέχρι την τράπεζα, είτε για καλοκαιρινές διακοπές ΠΟΤΕ δεν χαιρετάει το υπηρετικό προσωπικό που μένει πίσω στο γραφείο (σ.σ. εσάς! Τον νέο δικηγόρο, τον βοηθό πιστολάκι=ασκούμενο και την πιστή γραμματέα! Ο ενικός αριθμός είναι ενδεικτικός καθώς κάθε γραφείο μπορεί να έχει από κανέναν, έναν ή περισσότερους ανά κατηγορία..όσο λιγότεροι στις άλλες δύο τόσο χειρότερα για αυτή του νέου δικηγόρου...).
Δημιουργεί πάντοτε μία ομίχλη ως προς τα αίτια και τη διάρκεια της απουσίας του ούτως ώστε οι πληβείοι (σ.σ. ναί, και πάλι εσείς!) να μην εφησυχάσουν και επιδοθούν σε άλλες δραστηριότητες πλην της ανατεθειμένης (όπως η συγγραφή του παρόντος) από αυτόν και μόνης νόμιμης και δικαιολογημένης. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί ποτέ να ξέρει κανείς αν είναι οριστικό ή όχι...

Η ελπίδα λοιπόν εξατμίζεται όταν χτυπάει το τηλέφωνο και για την ακρίβεια όταν κλείνει και η γραμματέας σας ανακοινώνει ότι ο εργοδότης σας σας περιμένει και πάλι, Παρασκευή απόγευμα για να συζητήσετε το ΜΕΙΖΟΝ ζήτημα του πώς να πάρετε την 1.000.000 αναβολή, την ερχόμενη Δευτέρα,στη σύντομη-πλην αξιόλογη- καρριέρα σας..ποια τεχνάσματα θα πείσουν το δικαστή ότι εργοδότης σας βρίσκεται εκείνη τη στιγμή ταυτόχρονα σε 3 διαφορετικά δικαστήρια και δυστυχώς δεν μπορεί να παρασταθεί ενώπιόν σας..ή πώς ο πελάτης-κατηγορούμενος βρίσκεται "κλινήρης από τριημέρου με εμπύρετω λοίμωξη του ανωτέρου αναπνευστικού...και πόσο πολύ επιθυμεί να παρουσιαστεί ενώπιον Σας και να σας εξηγήσει ο ίδιος την υπόθεσή του...μεγάλης σημασίας...ιδιαίτερα τεχνικά ζητήματα...349 ΚΠΔ..stop."

Συμπέρασμα: Αξίωμα n.2 Από το γραφείο φεύγουμε ΜΟΝΟ όποτε το αποφασίσει ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ.

Οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια απόδρασης,την εποχή της κινητής τηλεφωνίας, όπου με ένα απλό πάτημα του κουμπιού (ήτοι ταχεία κλήση στο κινητό του εργοδότη δικηγόρου) είναι βέβαιο ότι θα στεφθεί με απόλυτη αποτυχία, θα έχει σαν αποτέλεσμα να δυσχεράνει τη θέση μας και θα επισύρει βαρύτατες κυρώσεις...όπως, καταναγκαστικό
α) άσκοπο έλεγχο πορείας μηνύσεων,
β) αναζήτηση πολιτικών αποφάσεων και μάχη σώμα με σώμα με άλλους ασκούμενους-νέους δικηγόρους στο κτήριο 13,
γ) παραμονή στην Ευελπίδων, μέσα στο ακροατήριο για αναβολή- όταν έχει το νούμερο 27 σε Τριμελές, a.k.a. δεν θα γίνει ποτέ=αναβολή ωράριο,
δ) λήψη σχετικών από το Αρχείο του Εφετείου (που από μόνο του είναο συγκλονιστική εμπειρία) για ολόκληρη την επόμενη εβδομάδα! κ.ά. ανάλογα με την "εφευρετικότητα", ήτοι διαστροφή του κάθε εργοδότη..

Το μπι κοντινιουντ..Πρέπει να δικαιολογήσω και τον υπέρογκο μισθό μου...

05 Μαρτίου 2009

9 μήνες στο ίδιο γραφείο..

Το ερώτημα: "μα πότε θα στεριώσω κι εγώ σ' ένα γραφείο;", το οποίο έθεσε χτες μία φίλη 6 μηνών, γιατί η ηλικία στο δικηγορικό κόσμο δεν μετρά από τη χρονολογία γεννήσεώς μας, αλλά από την ημερομηνία λήψεως της αδείας ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος ("λειτουργήματος"), και το οποίο με οδήγησε στη δημιουργία αυτού του blog, ισοδυναμεί με το έτερο προαιώνιο ερώτημα : "εγώ, πότε θα βρω ένα γκόμενο που να τον θέλω και να με θέλει;"
Αξίωμα n.1 : Τα γραφεία (σ.σ. δικηγορικά) είναι για να τα αλλάζουμε..!
Ποτέ δεν μένουμε δε στο ίδιο γραφείο στο οποίο κάναμε άσκηση, γιατί ΠΑΝΤΟΤΕ θα μας αντιμετωπίζουν σαν ασκούμενο, με όλα τα επακόλουθα αυτού εκτός αν α) το γραφείο είναι του γονέα ή άκληρου θείου μας, οπότε μακαρίζουμε την τύχη μας και αποφεύγουμε τις προβοκατόρικες ατάκες "θέλω να κάνω κάτι δικό μου, θέλω να δω και κάτι άλλο, αντικείμενο δικαίου-σε άλλο γραφειο.. κ.ά. συνώνυμα αυτών" ή β) έχουμε βρει τον δικηγόρο-μονόκερο a.k.a. μυθικό πρόσωπο,χρυσό άνθρωπο, ο οποίος μας συμπαθεί, μας λυπάται κατά βάση, και μας βοηθάει στις δικές μας υποθέσεις-οι οποίες ΟΦΕΙΛΟΥΝ να είναι ασήμαντες και ταπεινές, επιπέδου μικροδιαφορών, βία Μονομελούς Πρωτοδικείου, προερχόμενες αυστηρά από το στενό οικογενειακό-φιλικό περιβάλλον και στερούμενες πλήρως, έστω και υποψίας δημοσιότητας!
Στον δικηγόρο-μονόκερο δεν μπορούμε να παραμείνουμε βέβαια για διάστημα πλέον των δύο ετών (δικηγορίας) γιατί στο τέλος καταλήγουμε να του κάνουμε α) την ιδιαιτέρα, β) την νοσοκόμα, αν είναι κάποιας ηλικίας και φευ! γ) το εν δυνάμει αντίπαλο δέος του βλασταρίου του, το οποίο δεν "επέτυχε στην Νομική Σχολή" και κατά συνέπεια δεν μπορεί να κληρονομήσει το γραφείο του μονόκερου...Τα δεινά μας ξεκινούν όταν ο μονόκερος αποφασίσει ότι υπάρχει χρόνος για το βλαστάρι του, αφού αποφοιτήσει από την όποια θεωρητική σχολή τον έχει ρίξει η μοίρα ή η συντονισμένη προσπάθειά του να αποφύγει τον γονέα-δικηγόρο και το γραφείο του, να δώσει κατατακτήριες για την Νομική ή να το εξορίσει σε κάποια χωριό γείτονος χώρας προς απόκτηση του "πολυπόθητου" πτυχίου. Εκεί ο μονόκερος εν μία νυκτί μεταμορφώνεται στον κοινό ΔΙΚΗΓΟΡΟ (βλ. σε επόμενο post) και με συνοπτικές διαδικασίες μας οδηγεί, στην καλύτερη περίπτωση, σε "εθελούσια έξοδο"..
Η προαναφερθείσα φίλη, για την ώρα θα ασχοληθώ με το ξένο δράμα, έκανε την επωνομαζόμενη "στρατιωτική άσκηση" (βλ. επόμενο post), ήτοι ήταν στη διάθεση 3 ανερχόμενων δικηγόρων, ήτοι ηλικίας 35-45, 24/7...ολημερίς και ολονυχτίς. Δεν επρόκειτο δηλαδή για ασκούμενη-φάντασμα, ήτοι πριγκίπισσα_στο_γραφείο=0 εξωτερικές δουλειές (=9-3 Ευελπίδων-Εφετείο, ενίοτε περιφερεικά Ειρηνοδικεία και highlight έλεγχος τίτλων σε Υποθηκοφυλακεία, μετά γραφείο). Ήταν κοινώς υποψιασμένη..και καλώς (sic) αμοιβόμενη για ασκούμενη, ήτοι 600 €..(έτερο πονεμένο θέμα.."η αμοιβή"). Μετά την άσκησή της πήγε δια της μεθόδου "ψάχνω αγγελίες στην Ευελπίδων" σε γραφείο του Κέντρου, δραστηριοποιούμενο κυρίως στο χώρο του Ποινικού Δικαίου, αγνώστου λοιπών στοιχείων και συστάσεων.. Από το γραφείο αυτό έφυγε πριν κλείσει 4 μήνες "συνεργασίας". Περαιτέρω πληροφορίες σε επόμενο post γιατί οι μνήμες είναι ακόμη νωπές...
Κατέληξε προ διημέρου σε γραφείο στο οποίο είχα απασχοληθεί και εγώ Α/W 07-08, για 4 μήνες, με μοναδική της απαίτηση να μη δουλεύει με σπαστό ωράριο..Νέα μόδα στα δικηγορικά γραφεία των Αθηνών.... Στη χειραψία επάνω με τον καινούριο εργοδότη-δικηγόρο (κατηγορία, μουλωχτός), της είπε ότι το μεσημέρι είναι ελεύθερη να δει τις φίλες της στο Κολωνάκι.. και μετά θα τα ξαναπούνε το απόγευμα... Δικαίως, έχει αρχίσει να κοιτάζει την πόρτα..
Για να κλείσω, αυτό το πρώτο post, έχω να δηλώσω ότι Ναί, 9 μήνες στο ίδιο γραφείο είναι Άθλος!
Το μπι κοντινιουντ...