23 Μαρτίου 2009

Πρωινή Καμπάνα, άλλως, σαν Πρόβατο στη Σφαγή

Τίποτα δεν προμήνυε το φιάσκο που θα ακολουθούσε στη σημερινή δικάσιμο του x Τριμελούς Πλημμελειοδικείο Αθηνών.


Όλα ήταν συμφωνημένα μεταξύ του ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ- εργοδότη και του αντιδίκου. Ανάκληση εγκλήσεως αυτός, αποδοχή εγώ. over. Είχα κάνει και μια γενική επισκόπηση της δικογραφίας, είχα καθησυχάσει τον πελάτη και είχα πάει να περάσω ένα υπέροχο σαββατοκύριακο, έχοντας πάρει από όλη τη δικογραφία ΜΟΝΟ την εξουσιοδότηση για την αποδοχή της ανάκλησης, η οποία ανέφερε, για καθαρά τυπικούς λόγους-για την πληρότητα του κειμένου (bla,bla,bla)-ότι σε περίπτωση εκδίκασης θα τον εκπροσωπούσα.

Έτσι, η εξουσιοδότησή μου και εγώ, κατόπιν συνεννοήσεως πάντα με τον συνάδελφο, εμφανισθήκαμε στο ακροατήριο, στις 8:50, προκειμένου να κάνουμε εγκαίρως τη διαδικασία της αναγνώρισης (σ.σ. Ναί, ναί αυτή είμαι με την μαύρη τσάντα. Είστε ο κύριος με τη γκρι καμπαρντίνα, υπονοώντας είστε ο κύριος με τη γκρι καμπαρντίνα και τις νιφάδες πιτυρίδας; Ή είστε η κυρία με το κόκκινο παλτό; Εννοώντας είστε η λατέρνα με το peep toe-στο δικαστήριο-, το κόκκινο παλτό-και το μικρόφωνο στην τσάντα-;) και να οργανωθούμε προκειμένου να προτάξουμε το αίτημά μας.
Το παραδέχομαι, επέλεξα να αγνοήσω -αυτό που ακούστηκε σαν προειδοποίηση όταν τον πήρα τηλέφωνο για να τον αναζητήσω. "Θα είναι και ένας μάρτυρας", μου είπε. Τι να τον κάνει τον μάρτυρα σε ανάκληση; Θα έχει καμιά λιπομαρτυρία από προηγούμενη δικάσιμο, σκέφτηκα και γρήγορα καθησυχάσθηκα.
9:00, το Δικαστήριο δεν έχει ανέβει, ο αντίδικος δεν έχει έρθει, ακόμη.
9:05 το Δικαστήριο δεν έχει ανέβει, ο αντίδικος ήρθε.
Αναγνωριζόμαστε, δουλεύει σε ένα γραφείο που είναι "συνεργάτης" και ένας συμφοιτητής μου, μου λέει γρήγορα τα νέα του συμφοιτητή, κάνει σύντομη αναδρομή της υπόθεσης, ότι την είχε από ασκούμενος και τώρα είναι παρ' Εφέταις, πόσα έχει περάσει ο πελάτης του, ότι έχει γνωρίσει και τον δικό μας πελάτη-καλό παιδί,λέει-, πόσο εκτιμάει το ΔΙΚΗΓΟΡΟ που δουλεύω-κλασική ατάκα αποσυντονισμού, ότι μετά έχει ένα Εφετείο και βιάζεται, εγώ σκέφτομαι ήδη το γράψιμο που έχω στο γραφείο. Στο σημείο αυτό και ενώ βαθμηδόν ο συνάδελφος με έχει χαλαρώσει εντελώς ανεβαίνει και η σύνθεση. Εγώ θεωρώ ήδη τον μάρτυρα διακοσμητικό και έχω εξισώσει τη διαδικασία με αυτή της συναινετικής αναβολής. Έχουμε το 2, το 1 ερημοδικάζεται.
Dead sheep walking (εγώ). Ξεκινάμε το ποίημα, δεκτή η δια πληρεξουσίου παράσταση, δεκτή η ανάκληση για τη συκοφαντική δυσφήμηση, δεκτή και η αποδοχή. Δικάζουμε τα υπόλοιπα τώρα, λέει η Πρόεδρος. Ποια υπόλοιπα, αναρωτιέμαι (;), το εκδηλώνω με ελαφρύ γούρλωμα ματιού. Την ψευδορκία και την ψευδή καταμήνυση-εκ μέρους του πελάτημου- μου ψιθυρίζει ο αντίδικος- τρελή ερμηνεία-.
Στο θέατρο του παραλόγου, στο οποίο δήλωσα ότι παριστάμην επί της ουσίας μόνο για την ανάκληση, ο μάρτυρας του αντιδίκου, ο οποίος φυσικά δεν βρισκόταν για τη λιπομαρτυρία του, αλλά για να εξεταστεί κατέθεσε ότι ναί, ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι αυτά για τα οποία εγκαλούσε τον πολιτικώς ενάγοντα, στην παρούσα δίκη, ήταν αναληθή. Παρά την πρόταση του Εισαγγελέα για την απαλλαγή του πελάτη μου, η Πρόεδρος έριξε 5+5 μήνες=7, στα "νομικά", με αναστέλλουσα δύναμη, στην έφεση..
Αξίωμα n.5 Ο αντίδικος, εξ ορισμού, έχει πάντοτε αντικρουόμενα συμφέροντα με τα αυτά του πελάτη μας. Οφείλουμε πάντοτε να αντιμετωπίζουμε το δικηγόρο του αντιδίκου με περίσκεψη, αν όχι με καχυποψία. Θεωρεί ότι στο πρόσωπο του νέου δικηγόρου βρίσκει την αχίλλειο πτέρνα του ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ,-ναί, δεν τον ενδιαφέρει να εκθέσει εσάς, είστε πολύ μικρός για εκείνον. Εντούτοις, ελλοχεύει ο κίνδυνος προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του, αφού βρεθήκατε στο διάβα του- προς τη δόξα- στο διά ταύτα, να εκτεθείτε εσείς-ποικιλοτρόπως..
Προσοχή: Δεν θα σώσετε τον ΔΙΚΗΓΟΡΟ, ούτε εκείνος εσάς-στην πρώτη ευκαιρία άλλωστε εσάς θα βρίσει-ενώπιον του πελάτη- παρουσία σας, κατά προτίμηση, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Σκοπός του παιχνιδιού είναι, χωρίς να εκθέσετε εμφανώς τον εργοδότη-ΔΙΚΗΓΟΡΟ, για να μην σχολιαστείτε στους δικηγορικούς κύκλους τόσο ως γραφείο όσο και ατομικώς να αποφύγετε τις παγίδες. Ακουλουθείστε πιστά τις οδηγίες και αποφύγετε κινήσεις- "πρωτοβουλίες" μου τις έλεγε ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ που έκανα άσκηση, που μπορεί να σας εκθέσουν.
Σήμερα την πάτησα σαν ασκούμενη πρώτης εβδομάδας. Άλλη φορά θα είναι η σειρά του. Η Ευελπίδων είναι μικρή.

1 σχόλιο:

  1. 1.Εμπιστοσύνη στον αντίδικο (χοχοχοχο!!!).
    Μεγάλος αριθμός δικηγόρων (με "βαθμό" παρ' εφεταις και άνω) μόλις δουν ότι είσαι νέος δικηγόρος - αν μικροδείχνεις κιόλας τόσο το χειρότερο για σένα- θα κοιτάξουν να σε μειώσουν ενώπιον του δικαστηρίου για να πετύχουν ευνοικότερη μεταχείριση του πελάτη τους. Και αν ο πελάτης/μάρτυρας του πελάτη/κάποιος που με κάποιο τρόπο ξέρει τον πελάτη είναι παρόν, ακόμα χειρότερα για σένα γιατί τότε το δικό σου "θάψιμο" ισοδυναμεί με τη δική τους εξύψωση στα μάτια του πελάτη τους. Δηλαδή, μετά το πέρας του δικαστηρίου ακολουθεί απέραντος θαυμασμός από τον πελάτη, που φυσικά αδυνατεί να κατανοήσει ότι η ντροπή είναι του δικηγόρου του, ο οποίος πάει να αναδειχθεί "θάβοντας" ένα πολύ νεότερο του δικηγόρο σε πείρα. Όποιος έχει γνώσεις ας τις ξεδιπλώσει έχοντας ως αντίδικο, δικηγόρο τουλάχιστον ίσης αξίας. Επίσης ας αναλογιστούν και λίγο πώς ήταν εκείνοι ως νέοι δικηγόροι (γνωρίζω ότι αυτό είναι ουτοπικό αλλά εγώ την κάνω την παρότρυνση!!!)
    2.Πλήρης εμπιστοσύνη στο δικό σου εργοδότη/συνεργάτη/όπως του αρέσει να αυτοαποκαλείται (πολύ καλό για να είναι αληθινό!!).
    Πάντα μα πάντα, ό,τι ανατίθεται σε εμας τους νέους δικηγόρους για εκδίκαση, καλό είναι να το μελετάμε ενδελεχώς και να μην αρκούμαστε στις οδηγίες του -συμπαθούς κατα τα άλλα(!!!)- εργοδότη μας, ο οποίος πολλά τα θεωρεί αυτονόητα αφού έχει αφήσει αιώνες πίσω του τόσο την άσκηση όσο και τα πρώτα βήματα του στο χώρο. Διότι είναι μαθηματικά βέβαιο πως όταν θα επαναπαφθείς στις οδηγίες του τότε θα την πατήσεις και περισσότερο!!!!Στην ολιγόχρονη πορεία μου στο χώρο μόνο ΕΝΑΣ από τους τόσους εργοδότες μου, με ενημέρωνε πλήρως για την κάθε υπόθεση και ποτέ δεν εκτέθηκα σε δικαστήριο.
    3.Εμπιστοσύνη στους δικαστές(πονεμένη ιστορία).
    Και όταν ο "συνάδελφος" αποφασίζει να σε εκθέσει ενώπιον δικαστηρίου, με απροκάλυπτο και πασιφανή τρόπο που φωνάζει "αν ήσουν πάνω από 28 χρόνων δε θα τολμούσα να σου τη φέρω με τόσο θράσος" κοιτάς τους δικαστές, κι εκείνη την ώρα στα μάτια σου φαντάζουν ως οι μόνοι από μηχανής θεοί που μπορούν να βάλουν το θράσος στη θέση του και να του κόψουν τις εξυπνάδες μια και αυτές δεν αρμόζουν στην αίθουσα του δικαστηρίου.Σταμάτα αμέσως να τους κοιτάς και να ελπίζεις!!!Σταμάτα είπα!!!90% των περιπτώσεων σε αντιμετωπίζει ως το δικηγόρο που ακόμα δε βγήκες από το "αβγό" και έχεις το θράσος να παραστείς ενώπιον τους!!!(Αν το δικαστήριο είναι πολυμελές ή τριμελές είσαι σε ακόμα χειρότερη θέση!).
    4. Εμπιστοσύνη στον εαυτό σου!
    Το μόνο αξιόπιστο είδος εμπιστοσύνης!!!!Ποτέ δε σε προδίδει, αντίθετα σε βγάζει ασπροπρόσωπο ενώπιον όλων των παραπάνω κατηγοριών. Και αν καμιά φορά κάτι δεν πάει καλά, όπως σήμερα συνέβη στh desperateyounglawyer, παίρνουμε το εκάστοτε μάθημα μας καιτην επόμενη μέρα ξανά προς την Ευελπίδων τραβάμε!!!(αν μπορούσαμε ας καναμε κι αλλιώς!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή